لب لعلت چو میل باده کند از سحاب اصفهانی غزل 141

1 لب لعلت چو میل باده کند نشئه باده را زیاده کند

2 من سگ کوی دلبری که مرا به کمند وفا قلاده کند

3 هر که جز کوی دوست قبله ی اوست طاعت خویش را اعاده کند

4 نقش روی تو صفحه ی دل را ز آرزوی دو کون ساده کند

5 فارغ از جورت آنکه همچو (سحاب) جان نثار تو دل نداده کند