لیک از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 113

1 لیک نادر طالب آید کز فروغ در حق او نافع آید آن دروغ

2 او به قصد نیک خود جایی رسد گرچه جان پنداشت و آن آمد جسد

3 چون تحری در دل شب قبله را قبله نی و آن نماز او روا

4 مدعی را قحط جان اندر سرست لیک ما را قحط نان بر ظاهرست

5 ما چرا چون مدعی پنهان کنیم بهر ناموس مزور جان کنیم