لعلت اندر سخن شکر خاید از خاقانی شروانی غزل 122

1 لعلت اندر سخن شکر خاید رویت انگشت بر قمر خاید

2 هر که با یاد تو شرنگ خورد هم‌چنان دان که نیشکر خاید

3 هر که او پای بست روی تو شد پشت دست از نهیب سرخاید

4 مرکب جان به مرغزار غمت بدل سبزه عود تر خاید

5 بنده تا دید سیم دندانت لب همه ز آرزوی زر خاید

6 عشقت آن اژدهاست در تن من که دلم درد و جگر خاید

7 گوش کن حسب حال خاقانی گرچه او ژاژ بیشتر خاید