لا از ادیب الممالک فراهانی دیوان اشعار 83

1 کهن موبد پارسی دوش خواند ز تاریخ تازی مر این تازه حرف

2 که چون معتمد بست رخت رحیل ز ملک جهان معتضد بست طرف

1 سحر بشارتم از دور مهر و ماه آمد که گاه جشن همایون پادشاه آمد

2 نجوم ثابته در پرده افق یکبار نهان شدند و نهفتند رخ که ماه آمد

1 شکل انگیس و عقله ای فرزند متعلق به جرم کیوانست

2 و آنچه مخصوص مشتری باشد نصره الداخل است و لحیانست

1 آن قرص که داده بودی ای کبک خرام بردم به زبان همچو شکر بر بادام

2 چون طعم لب تو اندر او دانستم آنقدر مکیدمش که شد آب تمام

1 بامدادان خیل مرغان در چمن با عندلیب نغمه خوان گشتند با لحنی خوش و صوتی عجیب

2 شور و فریاد و فغان در صحن باغ انداختند از صغیر و از نفیر و از هدیر و از نعیب