کرد خور عشق دوست از نیر تبریزی لآلی منظومه 60

1 کرد خور عشق دوست از افق دل ظهور ساحت جانرا گرفت پرتو الله نور

2 یوسف گل پیرهن آمده سوی وطن گوشه بیت الحزن گشته سرای سرور

3 مطرب شیرین مقال برد ز دلها ملال محو نمود از خیال صحبت غلمان و حور

4 شیخ که بودش بدوش منکرمی با خروش کین بردش عقل و هوش آن بود از قول زور

5 دیدمش از یکطرف ساغر مینا بکف خنده کنان از شعف آمده بر رقص و شور

6 گفتم ایا شیخ صاف کین بود از تو خلاف این عمل جلف صاف باشد از عقل تو دور

7 گفت که سرّ نهان گشته بعالم عیان جمله خلق جهان بر سر رقصند و شور

8 جمع شد از هر طرف منکر فضل و شرف پیش خر خوش علف قدوره اهل غرور

9 تا که شنید این سرود اهل عناد و حسود رفت بچرخ کبود عف عف کلب عقور