1 تلخ کرد از حدیث خویش طبیب دوش لفظ شکرفروش مرا
2 از دو لب داد جهل خویش به من وز دوزخ برد باز هوش مرا
3 زین پس از طلعت و مقالت او گوش و چشمست چشم و گوش مرا
1 چند رنجانی نگارا این دل مشتاق را یا سلامت خود مسلم نیست مر عشاق را
2 هر کرا با عشق خوبان اتفاق آمد پدید مشتری گردد همیشه محنت مخراق را
1 گر شبی عشق تو بر تخت دلم شاهی کند صدهزاران ماه آن شب خدمت ماهی کند
2 باد لطفت گر به دارالملک انسان بروزد هر یکی را بر مثال یوسف چاهی کند
1 تا لب تو آنچه بهتر آن برد کس ندانم کز لب تو جان برد
2 دل خرد لعل تو و ارزان خرد جان برد جزع تو و آسان برد
شماره موبایل خود را وارد کنید:
کد ارسالشده به