کو از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 127

1 کو مطرب عشق چست دانا کز عشق زند نه از تقاضا

2 مردم به امید و این ندیدم در گور شدم بدین تمنا

3 ای یار عزیز اگر تو دیدی طوبی لک یا حبیب طوبی

4 ور پنهانست او خضروار تنها به کناره‌های دریا

5 ای باد سلام ما بدو بر کاندر دل ما از اوست غوغا

6 دانم که سلام‌های سوزان آرد به حبیب عاشقان را

7 عشقیست دوار چرخ نه از آب عشقیست مسیر ماه نه از پا

8 در ذکر به گردش اندرآید با آب دو دیده چرخ جان‌ها

9 ذکرست کمند وصل محبوب خاموش که جوش کرد سودا