دانایی و تدبیر از ادیب الممالک فراهانی غزل 112

1 دانایی و تدبیر ز انفاق و کرم به انفاق و کرم نیز ز دینار و درم به

2 تا نیک ببخشند و بپوشند و نیوشند دینار و درم در کف اصحاب کرم به

3 شمشیر و قلم حامی ملکند بتحقیق اما دل بیدار ز شمشیر و قلم به

4 در مذهب من ساده دروغی به سزاوار زان راست که باور نشود جز بقسم به

5 دستی که پی آز و طمع تیغ ستم آخت گر زآنکه ببرند بشمشیر ستم به

6 تخم بد نابهره ازین بیش که جنبد گر سقط شود یا که بمیرد بشکم به

7 انگشت خموشی بلب خویش نهادن از آنکه بخائی بلب انگشت ندم به

8 در محضر ارباب هنر همچو امیری گر هیچ نگوئی سخن از لاونعم به