شاها از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2993

1 شاها بکش قطار که شهوار می‌کشی دامان ما گرفته به گلزار می‌کشی

2 قطار اشتران همه مستند و کف زنان بویی ببرده‌اند که قطار می‌کشی

3 هر اشتری میانه زنجیر می‌گزد چون شهد و چون شکر که سوی یار می‌کشی

4 آن چشم‌های مست به چشمت که ساقی است گویند خوش بکش که به دیدار می‌کشی

5 ما کشت تو بدیم درودی به داس عشق کردی ز که جدا و به انبار می‌کشی

6 سکسک بدیم و توسن و در راه صدق لنگ رهوار از آن شدیم که رهوار می‌کشی

7 هر چند سال‌ها ز چمن گل بچیده‌ایم ناگه ز چشم بد به ره خار می‌کشی

8 ما کی غلط کنیم به هر سو کشی بکش هر سو کشی به عشرت بسیار می‌کشی

9 شاهان کشند بنده بد را به انتقام تو جانب کرامت و ایثار می‌کشی

10 زین لطف مجرمان را گستاخ کرده‌ای دزدان دار را خوش و بی‌دار می‌کشی

11 هر تخمه و ملول همی‌گویدم خموش تو کرده‌ای ستیزه به گفتار می‌کشی

12 سختی کشان ز گردش این چرخ در غم اند بر رغم جمله چرخه دوار می‌کشی

13 ای شاه شمس مفخر تبریز نور حق تو نور نور ندره به اقطار می‌کشی