کیم من تا کس از مرکب از بابافغانی شیرازی غزل 222

1 کیم من تا کس از مرکب برای من فرود آید مرا تشریف بس گردی که از دامن فرود آید

2 فدای حلقه ی فتراک آن صیاد دلبندم که بهر صید پیکان خورده از توسن فرود آید

3 ازان روی عرقناکت رسد از چشم و دل آبی مثال شبنم صبحی که در گلشن فرود آید

4 برافروز از چراغ جام بهر مهوشان منزل که خورشید از برای باده ی روشن فرود آید

5 سمند ناز را بر آتش من گرم کن زانرو که شاه وقت گاهی بر در گلخن فرود آید

6 بنور جان برافروزم سرای دیده را لیکن دل سلطان من مشکل درین مسکن فرود آید

7 چراغ تیره سوز من چه بنماید در آن مجلس که روزش آفتاب و شب مه از روزن فرود آید

8 فغانی جز بصاحبدل مخوان درس نظر بازی چنین معنی کجا در طبع هر کودن فرود آید