ای خسروی که رایت جاه و جلال از ظهیر فاریابی قطعه 9

1 ای خسروی که رایت جاه و جلال تو سر بر محیط عالم علوی فراشته ست

2 گردون مظلّه ای ست که در عرصه وجود عصمت همیشه بر سر مُلکت بداشته ست

3 از چهره زمانه فرو شوی گرد ظلم ایزد تو را بر او نه به بازی گماشته ست

4 شاها منم که خامه اقبال روز و شب مدح تو بر صحیفه جانم نگاشته ست

5 مگذار ضایعم که مرا دور روزگار بر اعتماد جود تو ضایع گذاشته ست