خورشید چو بیند از امیر معزی نیشابوری رباعی 8

1 چو آ‌تش فلکی شد نهفته زیر حجاب زدود بست فلک بر رخ زمانه نقاب

2 درآمد از در من برگرفته دلبر من ز روی خویش نقاب و ز موی خویش حجاب

1 شهی که گوهر و دینار رایگانی داد هرآنچه داد خدایش خدایگانی داد

2 عزیزکرد بدو دین و داد و بگزیدش به دین و دادش ده چیز و رایگانی داد

1 این چه شادی است‌ که زو در همه عالم خبرست وین چه شکرست‌ که زو در همه عالم اثرست

2 این چه بادست که او را ز نعیم است نسیم وین چه ابرست‌ که او را ز سعادت مَطَرست