1 خَضِر سرچشمه ورناک جوید که دست از چشمه حیوان بشوید

2 محیط از شرم ریگ آب ورناک عرق از جبهه گوهر کند پاک

3 فرات از رشک نهرش کربلا شد ز غیرت دجله را، نم توتیا شد

4 چه شد گر خضر را هم جرعه‌ای داد رسد این چشمه دریا را به فریاد

5 ز فیضش ملک کشمیرست معمور ازین سرچشمه بادا چشم بد دور

6 اگر ذوق بهار و سبزه داری به جز کشمیر در خاطر نیاری