خواجه در غم من ار گفت که چون بی‌خردان
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 خواجه در غم من ار گفت که چون بی‌خردان دین به دل کرده‌ای اندر ره دنیا لابد
2 دیو در گوش هوا و هوسش می‌گوید از پی کبر و کنی چون متنبی سد جد
3 من چه دانستم کز تربیت روح‌القدس در گذشته‌ست ز شادی و گذشته زا شد
4 کرده یک ذوق به راه احدی چون احمد شکر چون کوه حرا صبری چو کوه احد
5 گر بدانستمی آن خوی سلیمانی او پیش او سجده کنان آمدمی چون هدهد
ادامه توضیحات شاعر