خواجه از کبر از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 51

1 خواجه از کبر آن پلنگ آمد که همی با وجود بستیزد

2 راتق وفاتقش یکی موشست کز پلیدیش سگ بپرهیزد

3 هر کران این بقصد زخمی زد حالی آن دگر برو میزد

4 هر کجا موش گشت جفت پلنگ ابله آنکس بود که نگریزد