خطیب عشق ندا کرد با زبان از فیض کاشانی غزل 211

1 خطیب عشق ندا کرد با زبان فصیح که خلق جمله مریضند و عاشق است صحیح

2 زبان گشاد دگر بار بر سر منبر که اهل عشق جوادند و اهل زهد شحیح

3 دگرچه خوش نگین گفت خلق بی نمکند مگر سری که زشور محبت است ملیح

4 شجاع نیست مگر عاشقی که جان بخشد شود صحیح که گردد بتیغ عشق جریح

5 بسروری رسد آخر زپافتاده عشق شود رفیع که افتد ز راه دوست طریح

6 یمدح عاشق و معشوق و عشق در قرآن یحبهم و یحبونه کند تصریح

7 ذلیل دوست بود عاشق و عزیز عدو اذله و اعزّه بفیض گفت صریح