1 خاقانیا به سائل اگر یک درم دهی خواهی جزای آن دو بهشت از خدای خویش

2 پس نام آن کرم کنی ای خواجه برمنه نام کرم به دادهٔ روی و ریای خویش

3 بر دادهٔ تو نام کرم کی بود سزا تا داده را بهشت ستانی سزای خویش

4 تا یک دهی به خلق و دو خواهی ز حق جزا آن را ربا شمر که شمردی عطای خویش

5 دانی کرم کدام بود آنکه هرچه هست بدهی بهر که هست و نخواهی جزای خویش