خالدا کرد فلک قد ترا خم، یعنی از نقشبندی مفردات (معما به نامی خاص) 8

1 جای جانان است اینجا مایه جانم کجاست؟ منزل سلطان خوبان است سلطانم کجاست؟

2 همچو مجنون کوه هامون می نوردم بهر او سو بسو می جویمش اما نمیدانم کجاست؟

1 از بس که ز صهبای هوس بیخود و مستم بیرون شده سر رشته ادراک ز دستم

2 در معرکه نفس بسی پای فشردم بفریفت مرا عاقبت و داد شکستم

1 آنکه صد فضل بر روان دارد هر که سودای نام آن دارد

2 نام نامی او به بیت اخیر همچو در در صدف مکان دارد