خاقانی را غم نو و درد از خاقانی شروانی رباعی 278

1 سر به عدم درنه و یاران طلب بوی وفا خواهی ازیشان طلب

2 بر سر عالم شو و هم جنس جوی در تک دریا رو و مرجان طلب

1 از حال خود شکسته دلان را خبر فرست تسکین جان سوختگان یک نظر فرست

2 جان در تب است از آن شکرستان لعل خویش از بهر تب بریدن جان نیشکر فرست

1 جانا لب تو پیش‌کش از ما چه ستاند اینک سر و زر نقد دگر تا چه ستاند

2 مائیم و دلی جوجو از اندیشهٔ عشقت عشقت به یکی جو چه دهد یا چه ستاند