خاقانی اگرچه دارد از خاقانی شروانی رباعی 276

1 ز خاک کوی تو هر خار سوسنی است مرا به زیر زلف تو هر موی مسکنی است مرا

2 برای آنکه ز غیر تو چشم بردوزم به جای هر مژه بر چشم سوزنی است مرا

1 سر به عدم درنه و یاران طلب بوی وفا خواهی ازیشان طلب

2 بر سر عالم شو و هم جنس جوی در تک دریا رو و مرجان طلب

1 جانا لب تو پیش‌کش از ما چه ستاند اینک سر و زر نقد دگر تا چه ستاند

2 مائیم و دلی جوجو از اندیشهٔ عشقت عشقت به یکی جو چه دهد یا چه ستاند