خاقانی ازین کوچهٔ از خاقانی شروانی رباعی 280

1 خوش خوش خرامان می‌روی، ای شاه خوبان تا کجا شمعی و پنهان می‌روی پروانه جویان تا کجا؟

2 ز انصاف خو واکرده‌ای، ظلم آشکارا کرده‌ای خونریز دل‌ها کرده‌ای، خون کرده پنهان تا کجا؟

1 شوری ز دو عشق در سر ماست میدان دل از دو لشکر آراست

2 از یک نظرم دو دلبر افتاد وز یک جهتم دو قبه برخاست

1 هر تار ز مژگانش تیری دگر اندازد در جان شکند پیکان چون در جگر اندازد

2 کافر که رخش بیند با معجزهٔ لعلش تسبیح در آویزد، زنار دراندازد