چاره‌ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2895

1 چاره‌ای کو بهتر از دیوانگی بسکلد صد لنگر از دیوانگی

2 ای بسا کافر شده از عقل خویش هیچ دیدی کافر از دیوانگی

3 رنج فربه شد برو دیوانه شو رنج گردد لاغر از دیوانگی

4 در خراباتی که مجنونان روند زود بستان ساغر از دیوانگی

5 اه چه محرومند و چه بی‌بهره‌اند کیقباد و سنجر از دیوانگی

6 شاد و منصورند و بس بادولتند فارسان لشکر از دیوانگی

7 برروی بر آسمان همچون مسیح گر تو را باشد پر از دیوانگی

8 شمس تبریزی برای عشق تو برگشادم صد در از دیوانگی