کی چو بی‌دردان نوید از اسیر شهرستانی غزل 243

اسیر شهرستانی

شعربعدی

1204 / 243

شعر قبلی

خانه / اسیر شهرستانی / دیوان اشعار اسیر شهرستانی / غزلیات ناتمام در دیوان اشعار / غزل شماره 243

1 کی چو بی‌دردان نوید وصلم از جا می‌برد می‌شود خون گر دلم نام تمنا می‌برد

2 عقل زاهد می‌کند گر ترک این سودای خام جنس بالا دستی از بازار مینا می‌برد

3 عشق یوسف را چراغ بزم زندان می‌کند گر عنان طاقت از دست زلیخا می‌برد

اسیر شهرستانی

شعر شعر کهن غزل اسیر شهرستانی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از اسیر شهرستانی

1 بحر عشق است و وفا گوهر پاک است اینجا کشتی چاره گران سینه چاک است اینجا

2 سیر بازار وفا محشر ارباب دل است عالم تفرقه یک دامن پاک است اینجا

1 کسی طی می تواند کرد راه ای بیابان را که پای شوق او از سبزه نشناسد مغیلان را

2 به جایی می رسد پاکیزه گوهر گرچه در اول صدف زندان نماید قطره باران نیسان را

1 فسونی خوانده چشمت شیشه‌ها را که نرگسدان کند اندیشه‌ها را

2 خدایا وحشیان را رام ما کن نخستین این تغافل‌پیشه‌ها را

شعربعدی

1204 / 243

شعرقبلی