کاریست بر ملا گذران از نظیری نیشابوری غزل 497

1 کاریست بر ملا گذران در خفا گره فکری چو تار سبحه ز سر تا به پا گره

2 سیاره و ثوابت این کارخانه را دل ها چو کهرباست ز خوف قضا گره

3 بس خرده های زر چو گلت در دهان کنند چون غنچه واکنی گر ازین پرده ها گره

4 کسب معانی از نظر عشق کن که هست صد نکته را به نیم اشارت ادا گره

5 کوته مساز دست تهی کاین نگار را بر گوشه نقاب بود رو نما گره

6 از بس کرشمه می کند از پرده آشکار در دیده می شود نظرم از حیا گره

7 گویاترم ز بلبل خوش نغمه در بهار از سردی جهان زده ام بر نوا گره

8 قطبم، که گرچه عقده گشای خلایقم نگشایدم ز گردش این آسیا گره

9 زین چرخ خاکباز که هر صبح روزگار دامن چو کودکان زندش بر قفا گره

10 طرح بقا مدار توقع که خاک را بسیار هست در دل ازین مدعا گره