1 کاملی گفتست دانی مرد کیست نیست مرد انک او تواند شاد زیست

2 مرد آن باشد که جانی شادمان خوش تواند برد آزاد از جهان

3 ای درین چنبر همه تاب آمده همچو شاگرد رسن تاب آمده

4 چون گذر بر چنبر آمد جاودان چند در گیری رسن گرد جهان

5 چند خواهی بیش ازین بر هم نهاد چون همه از هم فرو خواهد فتاد

6 گر نخواهی کرد قارونی مدام خورد و پوشی تا لب گورت تمام

7 انبیا چون این چنین کردند کار تو دکان بالای استادان مدار