کاکل آن پسر ز پیشانی از اوحدی مراغه‌ای غزل 840

1 کاکل آن پسر ز پیشانی کرد ما را بدین پریشانی

2 حاصل ما ز زلف و عارض اوست اشک چون خون و چشم چون خانی

3 شب اول چو روز دانستم که کشد کار ما به ویرانی

4 ای به رخسار آفتاب دوم وی به دیدار یوسف ثانی

5 در کمند توییم و می‌بینی مستمند توییم و می‌دانی

6 عهد بستیم و نیستی راضی دل بدادیم و هم پشیمانی

7 گر نیاییم یاد ما نکنی ور بیاییم رخ بگردانی

8 دل به دست تو بود، بشکستی تن به حکم تو گشت و تو دانی

9 حالم از قاصدان نمی‌شنوی نامم از نامه بر نمی‌خوانی

10 اوحدی را ز درد درمان کن که بنالد ز درد و درمانی