1 جان در خور خدنگ تو ابرو کمان نبود ورنه دل رقیق تو نامهربان نبود

2 صد بار کشته بود ز جورم نهیب هجر گر بوسۀ وداع مر احرز جان نبود

3 دیدم بخواب دوش که هم بستر منی هر گر به بخت خفته مرا اینگمان نبود

4 گفتم ببوسه جان دهمت سر کشیدو گفت در ملک حسن بوسه چنان رایگان نبود

5 هر صبحدم که بی تو به بستم بناقه باز فریاد من کم از جرس کاروان نبود