جان جز پیش خود چمانه منه از سنایی غزنوی غزل 381

1 جان جز پیش خود چمانه منه طبع جز بر می مغانه منه

2 باده را تا به باغ شاید برد آنچنان در شرابخانه منه

3 گر چه همرنگ نار دانه بود نام او آب نار دانه منه

4 در هر آن خانه‌ای که می نبود پای اندر چنان ستانه منه

5 تا بود باغ آسمان گردان چشم بر روی آسمانه منه

6 روی جز بر جناح چنگ ممال دست جو بر بر چغانه منه

7 گر نخواهی که در تو پیچد غم رنج بر طبع شادمانه منه

8 بد و نیک زمانه گردانست بر بد و نیک او بهانه منه

9 بخردان بر زمانه دل ننهند پس تو دل نیز بر زمانه منه