جان کیست ندانم که در این از سحاب اصفهانی غزل 88

1 جان کیست ندانم که در این شهر برایت ناکرده فدای همه جانها به فدایت

2 حسنت ز حد افزون شد و غیرت نگذارد کز چشم بد خلق سپارم به خدایت

3 تأثیر دعایش سبب ترک جفا شد ای کاش نبودی اثری ای دل به دعایت

4 با این که بود جای تو دایم به دل من هر لحظه ندانم که به جویم زکجایت

5 از ترک جفایت ستمی تازه مراد است اکنون که گرفته است دلم خو به جفایت