جان جز خیال رویت نقشی دگر از فیض کاشانی غزل 227

1 جان جز خیال رویت نقشی دگر نبندد دل جز بعزم کویت رخت سفر نبندد

2 بوی تو تا نیاید جان ننگرد گلی را روی تو تا نبیند بر بت نظر نبندد

3 مهر تو تا نتابد یک جان ز جا نخیزد گر خدمتت نباشد یک دل کمر نبندد

4 ز آن روح کایزد پاک در جسم تو نهان کرد چشم قضا نبیند دست قدر نه نبندد

5 در گلشن حقایق یک گل چو تو نروید در روضهٔ خلایق چون تو ثمر نه بندد

6 ننمائی از رخانرا نگشائی ار لبانرا از خار گل نروید در نی شکر نبندد

7 آنکسکه دید رویت می‌خورد از سبویت غیر تو در ضمیرش صورت دگر نه بندد

8 رو از تو بر نتابم تا کام خود بیابم دانم یقین خداوند بر بنده در نبندد

9 سودای شعر گفتن از تست در سر فیض آنرا که درد سر نیست چیزی بسر نبندد