1 جانا ز حسن گشت رخ تو چو جان من وندر جمال خویش عیان شد گمان تو

2 جستی ز لشکری که کند لاش حسن تو رستی ز آفتی که بپوشد رخان تو

3 از انده بنفشه بتا ارغوانت رست در خار باز رست گل ارغوان تو

4 بازم رهان ز ظلمت هجران ز بهر آنک ایمن شد از تباهی ظلمت رخان تو