جلال الدین محمد مولوی(مولانا)

جلال الدین محمد مولوی(مولانا)

جلال الدین محمد مولوی(مولانا)
جلال الدین محمد مولوی(مولانا)

جانا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 865

غزل 865 ام از 6329 غزلیات

جانا بیار باده که ایام می‌رود

1 جانا بیار باده که ایام می‌رود تلخی غم به لذت آن جام می‌رود

2 جامی که عقل و روح حریف و جلیس اوست نی نفس کوردل که سوی دام می‌رود

3 با جام آتشین چو تو از در درآمدی وسواس و غم چو دود سوی بام می‌رود

4 گر بر سرت گلست مشویش شتاب کن بر آب و گل بساز که هنگام می‌رود

5 آن چیز را بجوش که او هوش می‌برد وان خام را بپز که سخن خام می‌رود

6 زان باده داده‌ای تو به خورشید و ماه و چرخ هر یک بدان نشاط چنین رام می‌رود

7 والله که ذره نیز از آن جام بیخودست از کرم مست گشته به اکرام می‌رود

8 آرام بخش جان را زان می که از تفش صبر و قرار و توبه و آرام می‌رود

9 چون بوی وی رسد به خماران بود چنانک آن مادر رحیم بر ایتام می‌رود

10 امروز خاک جرعه می سیر سیر خورد خورشیدوار جام کرم عام می‌رود

11 سوی کشنده آید کشته چنانک زود خون از بدن به شیشه حجام می‌رود

12 چون کعبه که رود به در خانه ولی این رحمت خدای به ارحام می‌رود

13 تا مست نیست از همه لنگان سپس ترست در بیخودی به کعبه به یک گام می‌رود

14 تا باخودست راز نهان دارد از ادب چون مست شد چه چاره که خودکام می‌رود

15 خاموش و نام باده مگو پیش مرد خام چون خاطرش به باده بدنام می‌رود

عکس نوشته
کامنت

سوالات متداول درباره شعر جانا بیار باده که ایام می‌رود

شاعر شعر جانا بیار باده که ایام می‌رود چه کسی است ؟

شاعر شعر جانا بیار باده که ایام می‌رود جلال الدین محمد مولوی(مولانا) می باشد.

شعر جانا بیار باده که ایام می‌رود در چه دوره‌ای سروده شده است؟

این شعر در قرن 7 سروده شده است.

قالب شعر جانا بیار باده که ایام می‌رود چیست ؟

قالب شعر جانا بیار باده که ایام می‌رود غزل است

مضمون اصلی شعر جانا بیار باده که ایام می‌رود چیست؟

این شعر در دسته‌بندی شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت, عارفانه, عاشقانه, غمگین, مرگ, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت, عارفانه, عاشقانه, غمگین, مرگ, می‌نوشی است.
بنر