مخور جانا فریب از ادیب الممالک فراهانی غزل 120

1 مخور جانا فریب از گنج گیتی مشو اندوهگین از رنج گیتی

2 پیاده پیل گردد شاه ماتت همی در بازی شطرنج گیتی

3 همه دانشوران مستند و شیدا ز سحر و جادو و نیرنج گیتی

4 دل و چشم حکیمان خیره ماند ز افسون و دلال و غنج گیتی

5 چنان کاین مغزها را تیره دارد می و افیون و بذر البنج گیتی

6 نماند تا تو بشماری نفس را شبانه وز چهار و پنج گیتی

7 امیری دوش کرد این نکته مشهود از آن دانای حکمت سنج گیتی

8 که گیتی را نیاید رنج چونان که دیدی می نیاید گنج گیتی