1 جانا اگر چه یار دگر می‌کنی مکن اسباب عشق زیر و زبر می‌کنی مکن

2 گویی دگر کنم مگرم کار به شود حقا که کار خویش بتر می‌کنی مکن

3 منمای روی خویش بهر ناسزا از آنک خود را بگرد شهر سمر می‌کنی مکن

4 بر گل ز مشک ناب رقم می‌کشی مکش هر مشک را نقاب قمر می‌کنی مکن

5 ای سیمتن ز عشق لب چون عقیق خود رخسارهٔ مرا تو چو زر می‌کنی مکن