1 ای جمال تو رشک حورالعین روح را کوی تست خلد برین

2 تا پدید آمد آفتاب رخت شرمسارست آسمان ز زمین

3 گرچه زلف تو داده یاری کفر روی خوب تو کرده پشتی دین

4 وصل ما خود کی اتفاق افتد تو توانگر بحسن و من مسکین

5 دور خوبی چو روزگار گلست تکیه بر نیکویی مکن چندین

6 در فراقت همی کنم بسخن این دل بی قرار را تسکین

7 همچو خسرو که کرد روزی چند بشکر دفع غصه شیرین

8 گر بگریم من از فراقت زار ور بنالم من از جفات حزین

9 دل تهی می کنم ز غصه تو هست اشکم بهانه یی رنگین

10 عاشق تو بخلق دل ندهد میل نکند ملک بعجل سمین

11 چند گویی که هست جان و دلم از جفای رقیب او غمگین

12 سر جور شکر فروشت نیست ای مگس خیز و با شکر منشین

13 عشق در جان سیف فرغانیست چون در اجزای خاک ماء معین