1 جهاندار هوشنگ با رای و داد به جای نیا تاج بر سر نهاد

2 بگشت از برش چرخ سالی چهل پر از هوش مغز و پر از رای دل

3 چو بنشست بر جایگاه مهی چنین گفت بر تخت شاهنشهی

4 که بر هفت کشور منم پادشا جهاندار پیروز و فرمانروا

5 به فرمان یزدان پیروزگر به داد و دهش تنگ بستم کمر

6 و زان پس جهان یک‌سر آباد کرد همه روی گیتی پر از داد کرد

7 نخستین یکی گوهر آمد به چنگ به آتش ز آهن جدا کرد سنگ

8 سر مایه کرد آهن آبگون کز آن سنگ خارا کشیدش برون