1 موی دماغ جاه و حشم حل نمی‌شود فغفور خاک‌گشت و سرش‌کل نمی‌شود

2 ما و من هوسکدهٔ اعتبار خلق تقریر مهملی است‌که مهمل نمی‌شود

3 زبن گرد اعتبار مچین دستگاه ناز بر یکدگر چو سایه فتد تل نمی‌شود

4 آیینه‌دار جوهر مرد استقامت است پرداز تیغ کوه به صیقل نمی‌شود

5 افسردگی‌کمینگر تعطیل وقت ماست تا دست گرم کار بود شل نمی‌شود

6 ناقدردان راحت وضع زمانه‌ای تا دردسر به طبع تو صندل نمی‌شود

7 با این دو چشم کاینه‌دار دو عالم است انسان تحیر است که احول نمی‌شود

8 زبن آرزوکه سرمه نظرگاه چشم اوست حیف است اصفهان همه مکحل نمی‌شود

9 ای خواجه خواب راحت از اقبال رفته‌گیر این کار بوریاست ز مخمل نمی‌شود

10 با وهم و ظن معامله طول اوفتاده است عالم مفصلی‌ست که مجمل نمی‌شود

11 بیدل‌ کسی به عرش حقیقت نمی‌رسد تا خاک راه احمد مرسل نمی‌شود