جاء الشتاء ببرد لامرد له از سعدی قطعه‌ 21

1 دلی که عاشق و صابر بود مگر سنگ است ز عشق تا به صبوری هزار فرسنگ است

2 برادران طریقت نصیحتم مکنید که توبه در ره عشق آبگینه بر سنگ است

1 جوانی پاکباز پاکرو بود که با پاکیزه رویی در کرو بود

2 چنین خواندم که در دریای اعظم به گردابی درافتادند با هم

1 سرو چمن پیش اعتدال تو پست است روی تو بازار آفتاب شکسته‌ست

2 شمع فلک با هزار مشعل انجم پیش وجودت چراغ بازنشسته‌ست

1 بگذشت و چه گویم که چه بر من بگذشت سیلاب محبتم ز دامن بگذشت

2 دستی به دلم فرو کن ای یار عزیز تا تیر ببینی که ز جوشن بگذشت

1 عشقبازی نه من آخر به جهان آوردم یا گناهیست که اول من مسکین کردم

2 تو که از صورت حال دل ما بی‌خبری غم دل با تو نگویم که ندانی دردم