به سرو سیم‌تنی راه برده‌ام از قدسی مشهدی غزل 289

1 به سرو سیم‌تنی راه برده‌ام که مپرس به شمع انجمنی راه برده‌ام که مپرس

2 ز نکته‌های دقیقم که بود در خاطر به غنچه دهنی راه برده‌ام که مپرس

3 ز تنگی دهن او حکایتی می‌رفت به دقت سخنی راه برده‌ام که مپرس

4 ز بس شکست دلم بر سر شکست آمد به زلف پرشکنی راه برده‌ام که مپرس

5 ز تازه‌رویی لطف قدیم پیر مغان به باده کهنی راه برده‌ام که مپرس

6 تو ای نسیم تسلی به غنچه باش که من به چاک پیرهنی راه برده‌ام که مپرس

7 چرا شکفته نباشد دلم، که چون قدسی به گوشه چمنی راه برده‌ام که مپرس