درد عشقی کشیده‌ام که مپرس از حافظ شیرازی غزل 270

1 درد عشقی کشیده‌ام که مپرس زهر هجری چشیده‌ام که مپرس

2 گشته‌ام در جهان و آخر کار دلبری برگزیده‌ام که مپرس

3 آن چنان در هوای خاک درش می‌رود آب دیده‌ام که مپرس

4 من به گوش خود از دهانش دوش سخنانی شنیده‌ام که مپرس

5 سوی من لب چه می‌گزی که مگوی لب لعلی گزیده‌ام که مپرس

6 بی تو در کلبه گدایی خویش رنج‌هایی کشیده‌ام که مپرس

7 همچو حافظ غریب در ره عشق به مقامی رسیده‌ام که مپرس