1 بیا دمی بنشین تا دلم بیاساید که آن شمایل خوب انجمن بیاراید

2 بخند اگر چه ز خندیدنت همی‌دانم که آفتاب به روزم ستاره بنماید

1 عاقلان از غافلان اسرار خود پوشیده‌اند آب حیوان در میان تیرگی نوشیده‌اند

2 رنگ حرص وشهوت از آیینه دل برده‌اند تا در آن آیینه عکس روی دلبر دیده‌اند

1 دوش از لبت ربوده‌ام ای مهربان شکر پیداست در بیان من امروز آن شکر

2 چون نی به خدمت تو بسی بسته‌ام میان تا همچو نی گرفته‌ام اندر دهان شکر