1 هرگز به بزم وصل، شبی جا نکرده‌ام کز رشک غیر، هجر تمنا نکرده‌ام

2 از ناله بسته‌ام لب بلبل به ناله‌ای گر غنچه را ز دل گرهی وا نکرده‌ام

3 تمکین نگر، که سلسله‌جنبان وصل را با این هجوم شوق، تقاضا نکرده‌ام

4 تن در دهم به عجز، مبادا ز خصم خویش شرمندگی کشم که مدارا نکرده‌ام

5 شب نگذرانده‌ام که ز سیلاب چشم خویش چون موج، جلوه بر سر دریا نکرده‌ام

6 بیماری‌ام کشیده به مرگ و ز رشک عشق اظهار درد خود به مسیحا نکرده‌ام

7 یک پیک حاجتم چو به منزل نمی‌رسد خوش خاطرم ز هرچه تمنا نکرده‌ام