بستهٔ یار قلندر مانده‌ام از سنایی غزنوی غزل 225

1 بستهٔ یار قلندر مانده‌ام زان دو چشمش مست و کافر مانده‌ام

2 تا همه رویست یارم همچو گل من همه دیده چو عبهر مانده‌ام

3 بر دم مار آمدم ناگاه پای زان چو کژدم دست بر سر مانده‌ام

4 در هوای عشق و بند زلف او هم معطل هم معطر مانده‌ام

5 بر امید آن دوتا مشکین رسن پای تا سر همچو چنبر مانده‌ام

6 چنگ در زنجیر زلفینش زدم لاجرم چون حلقه بر در مانده‌ام

7 دورم از تو تا به روزی چشم و دل در میان آب و آذر مانده‌ام

8 از خیال او و اشک خود مقیم دیده در خورشید و اختر مانده‌ام

9 هم ز چشمت وز دلت کز چشم و دل اندر آبان و در آذر مانده‌ام

10 دخل و خرج روز شب را در میان در سیه رویی چو دفتر مانده‌ام

11 افسری ننهاد ز آتش بر سرم تا چنین نی خشک و نی تر مانده‌ام

12 سالها شد تا از آن آتش چو شمع مرده فرق و زنده افسر مانده‌ام

13 مفلس و مخلص منم زیرا مرا دل نماند و من ز دلبر مانده‌ام

14 عیسی اندر آسمان خر با زمین من نه با عیسی نه با خر مانده‌ام

15 بی منست او تا سنایی با منست با سنایی زین قبل درمانده‌ام