رفته ام از خود ندانم از اسیر شهرستانی غزل 302

1 رفته ام از خود ندانم بیقرار کیستم می تپم در خون شهید انتظار کیستم

2 گاه خونم می خورد گه خاکمالم می دهد آسمان گویا نمی داند شکار کیستم

3 در حساب است از من سرگشته هر جا سرمه ای است دیده خورشید می داند غبار کیستم