ز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 956

1 ز جان سوخته‌ام خلق را حذار کنید که الله الله ز آتش رخان فرار کنید

2 که آتش رخشان خاصیت چنین دارد که هر قرار که دارید بی‌قرار کنید

3 دلی که کاهل گردد نداش می‌آید که زنده است سلیمان عشق کار کنید

4 مباش کاهل کاین قافله روانه شدست ز قافله بممانید و زود بار کنید

5 چهارپای طبایع نکوبد این ره را به ترک خاک و هواها و آب و نار کنید

6 غنیست چشم من از سرمه سپاهانی ز خاک تبریز او را مگر نثار کنید

7 بزرگی از شه ارواح شمس تبریزست وجودها پی این کبریا صغار کنید