1 همه عمر بر ره تو رخ خود بخاک سودم بکمینگه وصالت همه انتظار بودم

2 بفغان گهی و گاهی بطرب ترانه کردم که مگر تو رحم آری همه نغمهٔ سرودم

3 بخیال من که هر دم بره تو میدهم جان بگمان تو که هرگز بتو آشنا نبودم

4 دل و جان و دین و دنیا خرد و صلاح و تقوی بره تو رفته رفته همه رفت هر چه بودم

5 چکنم دلم نخواهد ز جهان به جز تو یاری بیکان یکان نشستم همه را بیازمودم

6 نرود ز آینه دل سبحات عکس رویت که بصیقل جمالت دل تیره را زدودم

7 چو حدیث جانفزایت نشنید گوش جانم چو تو دلبری ندیدم همه را بخود نمودم

8 شب فرقت تو آمد بدلم هزار عقده بتو چشم چون گشودم همه عقدها گشودم

9 دل فیض بیخودانه بهوای تست در رقص که تو شمع و من بگرد سر تو مثال دودم