در صدف گوهری نهان از شاه نعمت‌الله ولی مثنوی 65

1 در صدف گوهری نهان گشته آن نهان بر همه عیان گشته

2 صدف و گوهریم و دریا هم نظری کن به عین ما فافهم

3 صدف ما اگر چنان باشد درج درّ یتیم آن باشد

4 صدف و گوهرش به هم می‌ بین نظری کن به چشم ما بنشین

5 می و جامش به همدگر دریاب خوش حبابی پر آب بر سر آب

6 هر صدف گوهری در او باشد چون گهر باشدش نکو باشد

7 طلب گوهر ار کنی جانا قدمی نه در آ در این دریا

8 گر تو دریا دل و گهر جویی گوهر از خود بجو که تو اویی

9 موج و بحر و حباب و جویی تو عین ما را بجو که اویی تو

10 گنج و گنجینه و طلسم نگر صفت و ذات بین و اسم نگر