دیر آمدی ای نگار سرمست از سعدی شیرازی غزل 41

1 دیر آمدی ای نگار سرمست زودت ندهیم دامن از دست

2 بر آتش عشقت آب تدبیر چندان که زدیم بازننشست

3 از رای تو سر نمی‌توان تافت وز روی تو در نمی‌توان بست

4 از پیش تو راه رفتنم نیست چون ماهی اوفتاده در شست

5 سودای لب شکردهانان بس توبه صالحان که بشکست

6 ای سرو بلند بوستانی در پیش درخت قامتت پست

7 بیچاره کسی که از تو ببرید آسوده تنی که با تو پیوست

8 چشمت به کرشمه خون من ریخت وز قتل خطا چه غم خورد مست

9 سعدی ز کمند خوبرویان تا جان داری نمی‌توان جست

10 ور سر ننهی در آستانش دیگر چه کنی دری دگر هست؟