1 دیر آمده‌ای مرو شتابان ای رفتن تو چو رفتن جان

2 دیر آمدن و شتاب رفتن آیین گل است در گلستان

3 گفتی چونی چنانک ماهی افتاده میان ریگ سوزان

4 چون باشد شهر شهریارا بی دولت داد و عدل سلطان

5 من بی‌تو نیم ولیک خواهم آن باتویی که هست پنهان

6 شب پرتو آفتاب هم هست خاصه به تموز گرم و تفسان

7 قانع نشود به گرمی او جز خفاشی ز بیم مرغان

8 گرمی خواهند و روشنی هم مرغان که معودند با آن

9 ما وصف دو جنس مرغ گفتیم بنگر ز کدامی ای غزل خوان