1 وقت است زچهره پرده برداری دلداده هزار، بیشتر داری

2 یک بار اگر جمال به نمایی بازار دو کون، بی خبر داری

3 بر راه تو دیده ها است از هر سو تا رأی کدام، رهگذر داری

4 پیوسته علاج ضعف دل ها را از عارض و لعل گل شکر داری

5 ای تازه نهال باغ زیبایی افسوس که جور و کین ثمر داری

6 بر دل شدگان عیان ز روی و مو روز دگر و شب دگر داری

7 از طره ی مشک سا، به طراری افکنده کمند بر قمر داری

8 بر مهر و مه از غلامی خواجه بس فخر تو شوخ سیمبر داری

9 شهزاده علی قلی که بر بابش مانند فلک مدام سر داری

10 شاها به مثل تو آن درخت استی کز بخشش وجود برگ و بر داری

11 خوش باش «محیط» کز عطای میر دامان مه و سال پرگهر داری